درد عشقی کشیده‌ام که مپرس  زهر هجری چشیده‌ام که مپرس..

بعضی از روزها آدم با تمام وجودش دلتنگه.نه فقط دلتنگی های معنوی-دلتنگی های مادی هم هست .

هیچ چیزی آدمو شاد نمیکنه.هیچ چیز زندگی برات زیبا نیست.انگار توی 1قفسی هستی که هیچ همدرد دیگه ای در کنارت نیست.

حتی صدایی در گلوت نیست که فریاد بزنی و درخواست کمک کنی...

دیری‌است از خود، از خدا، از خلق دورم..

درد، حرف نیست
درد، نام دیگر من است
من چگونه خویش را صدا کنم؟...

نوشته شده در شنبه 90/7/30ساعت 3:27 عصر توسط ضحی نظرات ( ) |