اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا عَبْدِ اللَّهِ وَ عَلَى الْاَرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِنائکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما

 بَقیتُ وبَقِىَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ وَ لا جَعَلَهُ اللَّهُ  آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ

 عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَولادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ.

گفته بودم چوبیایی غم دل باتوبگویم***چه بگویم که رود غم زدلم چون توبیایی آقا...

********************

محرم هم اومد.

اگرعلامت زنده بودن نفس کشیدنه پس من هنوز زنده م و نفس میکشم ودارم توی این باتلاق زندگی دست و پامیزنم.

باید برم.!

خودم رو گم کردم.!

خونه ی دلم هنوز بوی محرم و حسین(ع)رونمیده شاید دلیلش خودم هستم.!

حلالم کنید.خدافظ

نوشته شده در چهارشنبه 89/9/17ساعت 9:35 عصر توسط ضحی نظرات ( ) |