دعوت:
سلام خدا قوت ؛ i love you آره بابا ماهم دل داريم ...
سربزنيد
در مورد قلم شما: زيب بود و جالب

شهادت نصيبتون...

سلام عليکم،
يه اعترافي بکنم؟
ديوونه غربتي 16 تا 19 ساله گي ، خدايي اين فريبرز خان بوده ..
(البته الان هم که به دوستان اون دوران ميرسيم همون حالو هوا بهمون دست ميده و حسابي قاط ميزنيم!)

بطور مثال: يروز 30 نفر از دوستانم رو بعد از نماز مغرب و عشا دعوت کردم به بستني ماه نو(ميدان وحدت اسلامي تهران)
بستني رو که گرفتيم و شروع کرديم به خوردم ، به بهانه حساب و کتاب اومدم جلوي دخل ... و شروع کردم به دويدن و زدم بيرون ...هيچ کدوم از بچه ها پول نداشتن ... جاي همه دوستان خالي ...فرداش تو مسجد بقصد کشت زدنم

دوباره با چک و لقد ما رو بردن تو همون بستني فروش ها ...
ولي باز هم همون آش و همون کاسه! خوردم و زدم بيرون! دِ بدو!
خلاصه وقتي اين خاطرات رو خوندم ...کلي ياده دوران نوجووني خودمون افتاديم
خدا هميشه دلتونو شاد نگه داره :)

بسيار دعا بفرمائيد ...

سلام.شبتون بخير.

ممنون از شما.

محتاجيم به دعا.

ان شالله که نصيب و روزي شما هم بشه.

اللهم عجل لوليک الفرج.

تو همه چي اخرش بودند حتي با حالي و صفا و شوخ طبعي اصلا انگار اهالي اون دوران ذاتشون با تك بودن گره خورده. الانم همين طورن ها...نمونه اش و داريم تو فاميل، همه ي جوونا ي فاميل رسما اعلام عمومي كم اوردن كردن.

خيلي قشنگ بود...خيلي ممنون كه خبرم كردي.

حالي كرد اين دل بي حالمان...

دعا يادت نره

يا علي