دانه اي که سپيدار بود : دانه كوچک بود و كسي او را نمي‌ديد. سال‌هاي سال گذشته بود و او هنوز همان دانه كوچک بود. دانه دلش مي‌خواست به چشم بيايد، اما نمي‌دانست چگونه. گاهي سوار باد مي‌شد و از جلوي چشمها مي‌گذشت. گاهي خودش را روي زمينه روشن برگها مي‌انداخت و گاهي فرياد مي‌زد و مي‌گفت: "من هستم، من اينجا هستم، تماشايم كنيد ."

اما هيچكس جز پرنده‌ها‌يي كه قصد خوردنش را داشتند يا حشره‌هايي كه به چشم آذوقه زمستان به او نگاه مي‌كردند، به او توجهي نمي‌كرد. دانه خسته بود از اين زندگي؛ از اين‌ همه گم‌ بودن و كوچكي خسته بود. يک روز رو به خدا كرد و گفت: "نه، اين رسمش نيست. من به چشم هيچ‌كس نمي‌آيم. كاشكي كمي بزرگتر، كمي بزرگتر مرا مي‌آفريدي." خدا گفت "اما عزيز كوچكم! تو بزرگي، بزرگتر از آنچه فكر مي‌كني. حيف كه هيچ وقت به خودت فرصت بزرگ‌شدن ندادي. رشد ماجرايي است كه تو از خودت دريغ كرده‌اي. راستي يادت باشد تا وقتي كه مي‌خواهي به چشم بيايي، ديده نمي‌شوي. خودت را از چشم‌ها پنهان كن تا ديده شوي." دانه كوچک معني حرف‌هاي خدا را خوب نفهميد، اما رفت زير خاك و خودش را پنهان كرد.سال‌ها بعد دانه كوچک، سپيداري بلند و با شكوه بود كه هيچكس نمي‌توانست نديده‌اش بگيرد.
.....سلام عليكم
استفاده كرديم.
درپناه حق.موفق وپيروز باشيد

هوالله العظيم

کل يوم عاشورا و کل ارض کربلا

تولد

وبلاگ هيئت مکتب الشهدا

اين وبلاگ آشناي شما ست.

اميد است در جمع سبز خودتان پذيرا باشيد.


خوشحال ميشوم با حضور و اظهار نظر اصلاحي خويش مرا راهنما باشيد.

هنوز من کوچکتر از آنم که به وبلاگ زيبا با مطالب گهر بار شما اظهار نظر کنم شما پيشکسوت و من تازه وارد.

انشاءالله زائر کربلاي معلي و قبر شش گوشه ابا عبدالله ع باشيد. يا حق

اللهم صل علي محمد و آل محمد وعجل فرجهم

فرض کن پيش تو ليلاي تو را آزردند... بعد از آن سر به بيابان نگذاري سخت است

مردم هرگز خوشبختي خود را نميشناسند
اما خوشبختي ديگران هميشه در جلو ديدگان آنهاست . . .
غفلت....!!!
چرا متنتونوكامل نكرديد؟
به هر حال ما برداشت آزاد كرديم
درپناه حق
موفق وپيروز باشيد